Wigierski Park Narodowy został powołany z dniem 1 stycznia 1989r. Park utworzony został na obszarze 14 956 hektarów. Ochrona ścisłą objętych jest 623 ha, w tym 283 ha lasów. Położony jest na północnym skraju Puszczy Augustowskiej.
Wody
powierzchniowe znajdujące się na Terenia Wigierskiego Parku Narodowego decydują
o jego charakterze krajobrazu i unikatowej wartości przyrodniczej.
Pozostałością po zlodowaceniach są liczne jeziora o różnym kształcie,
powierzchni i głębokości. Na obszarze Parku znajdują się 42 jeziora, naturalne
zbiorniki wodne, których łączna powierzchnia wynosi ponad 28 km. Największe, najgłębsze i
najatrakcyjniejsze dla większości turystów odwiedzających Park jest jezioro
Wigry, o krętej linii brzegowej, urozmaicone wyspami, zatokami, głębinami,
śródjeziornymi górkami i przybrzeżnymi obszarami płycizny.
Na
terenie Parku stwierdzono występowanie 297 gatunków kręgowców, w tym 32 gatunki
ryb, 12 gatunków płazów, 5 gatunków gadów, 205 gatunków ptaków oraz 46 gatunków
ssaków. Ponad 82% fauny kręgowców Parku (244 gatunki) podlegają ochronie gatunkowej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz